ส่วนตัวไม่รู้เป็นไร โรคจิตหรือเปล่า พอเห็นหนังผีที่มันจงใจอย่างมากในการจะสะดุ้งขวัญเราด้วยจังหวะเวรบีบคั้นคนดูในโรง เสียงดังๆ ทำท่าผีจะโผล่หรืออะไรก็แล้วแต่ รู้สึกเลยว่ามันน่าขันสิ้นดี ยิ่งกับเรื่องนี้บอกเลยว่ามันรู้สึกขำ แถมหนังเรื่องนี้มันมีท่าทีจะหยอดอารมณ์ขันแบบเหวอๆ หลุดๆ จากฉากผีหลอกพวกนี้ด้วยนะ มันเลยกลายเป็นว่าใส่ตุ้งแช่ให้คนดูร้องวี้ดว้ายด้วยความเร็วสูงแบบที่ไม่ทันตั้งตัวก่อนจะกลบเบาลงด้วยเสียงหัวเราะคิกคักๆ ครับ ผมไม่ค่อยคาดหวังอะไรมากจากหนังตระกูล The Conjuring ที่ไม่ใช่หนังหลัก เพราะยิ่งทำภาคแยกชนิดผีต่างๆ ออกมาก็เริ่มรู้สึกเหมือนมานั่งดูผีตะโกนเสียงดังๆ ตุ้งเเช่ใส่เล่นซะอย่างงั้น เนื้อเรื่องก็เดิมๆ ก็ให้คิดซะว่าไปนั่งตัวเกร็งตัวงอรอให้ผีหลอกใส่ครับ เนื้อเรื่องก็ตามสูตร แถมออกจะคาดเดาตอนจบได้ด้วยนะ และมันก็จบได้ดาษดื่นมากๆ จบแบบไม่สมกับความโหดน่ากลัว ตามหลอกหลอนไม่สิ้นไม่เลิกเลย ถามว่าไปดูเรื่องนี้เอาอะไรเอาความน่ากลัวแบบสะดุ้งตุ้งแช่จัดหนัก ชอบหนังผีในตระกูลเจมส์ วาน ที่ดีไซน์ฉากหลอน คาเรคเตอร์ผีปีศาจ และดีไซน์จังหวะลูกล่อลูกชนที่ดูในโรงก็บีบหัวใจชวนเสียว แค่นั้นครับ พอดูจบก็เลยรู้สึกจบแล้วจบกัน ไม่มีอะไรให้คิดมากความ

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *