รีวิว The Whole Truth ปริศนารูหลอน – หนังสยองขวัญ ลุ้นระทึก จิตวิทยา

สวัสดีคอหนังสยองขวัญชาวไทยทุกคน วันนี้เรามาพาทุกท่านพบกับ รีวิวหนังไทย แนวสยองขวัญ ลุ้นระทึก ปนจิตวิทยา เรื่อง The Whole Truth ปริศนารูหลอน 2021 หนังผีไทย จาก Netflix ที่จะทำให้คุณมองหารูแปลก ๆ รอบบ้านคุณ แล้วถ้าบังเอิญเจอละก็ อย่าลืมส่องดูนะครับ เผื่อมีอะไรแปลก ๆ หนังเรื่องปริศนารูหลอน ที่กำกับโดย วิศิษฐ์ ศาสนเที่ยง นักแสดงนำ ปันปัน สุทัตตา กับเรื่องราวของรูลึกลับบนกำแพงบ้านตายายที่สองพี่น้องไปพบเจอ และกลายเป็นจุดเริ่มต้นการเผยความลับที่ดำมืดของครอบครัวนี้ สามารถไปติดตามรับชม ดูหนังใหม่ โดยการคลิกที่นี่

ก่อนอื่นต้องยอมรับเลยว่า The Whole Truth มีไอเดียและคอนเซ็ปต์ที่ชวนน่าติดตามมากๆ เลยทีเดียว การใช้ปริศนาของรูที่ปรากฏขึ้นมาอย่างน่าประหลาดใจมาเป็นส่วนเชื่อมโยงเรื่องราวทั้งหมด เป็นกิมมิกที่ค่อนข้างทำให้ผู้ชมใคร่ที่จะสืบรู้พิสูจน์ให้ชัดว่าเบื้องหลังรูนั้นคืออะไรกันแน่ เพียงแต่ว่าตัว หนังเรื่องรูปริศนา ยังคงมีปัญหาขาดแรงจูงใจในการเสริมอรรถรสได้ดีเพียงพอที่จะออกมาได้ดีในทุกองค์ประกอบ

วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง ถือว่าเขียนบทหนังของ The Whole Truth ออกมาได้ไม่แย่แต่ก็ยังไม่ได้สมบูรณ์แบบเสียทีเดียว บทหนังของเรื่องนี้ค่อนข้างมิติซับซ้อนที่วางเอาไว้บนพื้นฐานง่ายๆ ของอารมณ์นึกคิดของตัวละคร ดังนั้นจึงทำให้องค์ประกอบการแสดงและการถ่ายทอดเรื่องนี้เป็นไฮไลต์เด่นที่จะพาหนังไปสู่ปลายทางที่คาดไว้ จึงไม่แปลกใจที่ได้ทำการแคสติ้งนักแสดงตัวใหญ่ๆ ออกมาได้อย่างน่าสนใจขนาดนี้

แนะนำนักแสดง

1. พิม : เด็กสาววัยรุ่นมัธยมปลาย รักความสมบูรณ์แบบและเป็นดาวโรงเรียนคนหนึ่ง
2. พัท : เด็กหนุ่มที่มีบุคลิกเป็นคนเก็บตัวและไม่ค่อยมีเพื่อนเนื่องจากมีปัญหาสุขภาพติดตัวมาตั้งแต่เกิด
3. ใหม่ : คุณแม่เลี้ยงเดี่ยวที่เติบโตมาในครอบครัวที่เข้มงวด จึงต้องเก็บซ่อนความรู้สึกของตนเองไว้จนกระทั่งได้ไปมีชีวิตใหม่กับลูกทั้งสองคน ก่อนจะเกิดเหตุไม่คาดฝันและทำให้อดีตไล่ตามเธอมาทัน
4. วรรณ : คุณแม่ที่เคร่งครัดของใหม่ และคุณยายที่เจ้ากี้เจ้าการสำหรับพิมกับพัท มีความเป็นแม่บ้านแม่เรือนดูแลสามีและลูกหลานอย่างไม่ขาดตกบกพร่อง แต่ความลับที่วรรณเก็บงำเอาไว้ในใจ อาจเป็นสิ่งที่อยู่เหนือความคาดหมายของใครทุกคน
5. พงษ์ : อดีตคนในเครื่องแบบและคุณพ่อที่ทั้งรักและหวงใหม่ ลูกสาวเพียงคนเดียวอย่างสุดหัวใจ จึงเป็นคนเข้มงวดเป็นพิเศษ ยิ่งไปกว่านั้นยังพร้อมทำทุกอย่างเพื่อปกป้องคนในครอบครัว โดยเฉพาะเหตุการณ์ความลับในอดีตที่ไม่เคยมีใครรู้
6. ลาเต้ : น้องแมวแสนรู้ประจำบ้าน ที่มาช่วยเพิ่มสีสัน ภายใต้บรรยากาศความหลอนและดราม่าร้อนระอุภายในครอบครัว

ปริศนารูหลอน เรื่องย่อ The Whole Truth ปริศนารูหลอน เล่าเรื่องราวของ 2 พี่น้อง พิม กับ พัท ที่ต้องจำใจไปอยู่กับตาและยายของพวกเขาชั่วคราว หลังจากที่แม่ได้ประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์และได้รับบาดเจ็บอาการโคม่า ทั้งสองรู้สึกประหลาดใจเป็นอย่างมาก เพราะแม่ไม่เคยเล่าเรื่องตากับยายให้พวกเขาได้รับรู้มาก่อน และการย้ายเข้าไปพักอยู่ที่บ้านเก่าๆ ของคนชรานั้น ทำให้พวกเขาได้พบกับ “รู” ที่ปรากฏขึ้นอยู่ฝากำแพงบ้าน และเมื่อมองส่องเข้าไปก็ได้พบกับเรื่องสุดสยอง

ลำดับการเล่าเรื่องและบรรยากาศของหนังยังคงทำได้ในระดับกลางๆ ที่ยังดูไปสุดมากกว่านี้ได้อีก หนังมีการปูเรื่องราวเอาไว้หลายประเด็นที่น่าสนใจ แต่สุดท้ายก็มัวแต่ยุ่งเหยิงอยู่กับแกนเดียวที่เพียงแค่แกนนี้ก็ถือว่าเกือบจะพาหนังไปไม่รอดเสียแล้ว คอนเซ็ปต์ดีที่ของหนังถูกนำมาถ่ายทอดในแบบที่ค่อนข้างคลีเช่ทั่วไป อยากจะให้ดูระทึกและหฤหรรษ์ตามไปด้วยแต่ก็ยังไม่สามารถทำได้ถึงใจอีกอยู่ดี

The Whole Truth จึงออกมาเป็นเพียงหนังระทึกที่มีแนวเนื้อเรื่องซ้ำๆ ซากๆ พยายามที่หักเหตรงนั้นตรงนี้ แต่ยังทำได้ไม่ถึงจุดที่จะชวนให้ผู้ชมรู้สึกว้าวกับการคลี่คลายในแต่ละประเด็น เพราะโทนเรื่องที่ไม่ได้ชวนน่าตื่นเต้นอะไรขนาดนั้น กับภูมิหลังของครอบครัวที่คน ดูปริศนารูหลอน น่าจะเดาทางกันได้ตั้งแต่เริ่มต้นว่าตระกูลน่าจะมีความไม่ชอบมาพากลและความลับปกปิดเอาไว้อยู่แน่ๆ จึงทำให้การเฉลยปมต่างๆ ยังไม่ได้น่าตื่นเต้นขนาดนั้น

เมื่อเราลองถอดรหัสสิ่งที่ปรากฏอยู่ในหนังเรื่องนี้แล้ว เราพอจะตีความจากบทสรุปทั้งหมดได้ว่า เรื่องราวโกลาหลทั้งหมดเกิดขึ้นจากความขัดแย้งของ Generation เราจะสามารถจำแนกแยกย่อยตัวละครในเรื่องออกเป็นหลายช่วงวัยได้อย่างชัดเจน ไม่ว่าจะเป็นคุณตาคุณยายที่อยู่ในช่วงผู้สูงอายุ ซึ่งถ้าเราจะประเมินพวกเขาก็น่าจะอยู่ในเจนเนอเรชั่น Baby Boomer ที่เติบโตมาพร้อมกับความรับผิดชอบ ยึดมั่นในหลักการของตัวเอง เราจะเห็นได้ชัดเลยว่าทุกครั้งที่คนรุ่นหลานอย่างพิม พัท พยายามจะชี้แจงหรือแสดงความเห็นของพวกเขาออกไป มักจะโดนขัดและตัดบทสนทนาในทันที

อย่างไรก็ตามเมื่อหนัง the whole truth พากย์ไทย เฉลยว่าสิ่งที่ตัวละครได้มองเห็นผ่าน “รู” ดังกล่าวอันเป็นร่องรอยของ “กระสุนปืน” ที่เคยคร่าชีวิตของพ่อแท้ๆของพิมและพัท รวมไปถึง พินยา อีกหนึ่งลูกสาวของแม่ (นิโคล เทริโอ) ที่โชคร้ายเกิดมาพร้อมกับความพิกลพิการจนไม่ได้รับการยอมรับจากยาย และกลายเป็นเหยื่อของการถูกวางยาเบื่อหนูลงในแก้วนม

รูที่ผนังห้องในเรื่องจึงกลายเป็นตัวแทนของการบอกเล่าความจริงในอดีตหรือปัญหาที่ถูกซุกซ่อนไว้จากการรับรู้ ไม่ว่าจะเป็นมโนสำนึกของตัวเอง หรือแม้กระทั่งความจริงตามประวัติศาสตร์ที่ถูกมองข้าม ละเลย และปกปิดเอาไว้ราวกับมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน การ “มองเห็น” ของพิมและพัท จึงเป็นเหมือนการหยิบเอาประวัติศาสตร์มาตั้งคำถามอีกครั้ง ว่าตกลงแล้วสิ่งที่พวกเขาต้องเผชิญนั้นเป็นเคราะห์กรรมของคนในเจนเนอเรชั่นรุ่นตายาย รวมไปถึงพ่อแม่ของพวกเธอที่สร้างสิ่งเหล่านี้เอาไว้หรือเปล่า

อย่างไรก็ตามที ดูเหมือนว่าบทสรุปทุกอย่างที่เราได้เห็นไม่ว่าจะเป็น “คนร้ายตัวจริง” ที่สุดท้ายแล้วก็ลอยตัวเหนือปัญหา เพียงเพราะ “ความรัก” จากอีกเจนเนอเรชั่นพยายามโอบอุ้มไม่ให้พวกเขาต้องรับกรรม แต่ท้ายสุดแล้ว “ความลับ” ที่พวกเขาเก็บซ่อนเอาไว้ ก็นำมาซึ่งโศกนาฏกรรมที่นำไปสู่ความตายอยู่ดี

ความขัดแย้งทั้งหมดที่ปรากฏอยู่ในเรื่องจึงมีความ “รุนแรง” และน่ากลัวไม่ต่างอะไรจากการปรากฏตัวของผีพินยา ที่ยังคงตามหลอกหลอนคนที่เกี่ยวข้องทุกคนในฐานะ “ส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์” ที่ไม่มีวันจะหายไปไหน แม้ว่าผู้ร้ายที่ฆ่าเธอจะเสียชีวิตไปแล้วก็ตาม แต่เธอก็ยังมีตัวตนในการรับรู้ของคนในครอบครัวนี้เช่นเดิม

ฟังดูหนัง ‘ปริศนารูหลอน’ มีทรงหนังที่ดูดีไม่น้อย ทว่าสิ่งที่เหมือนกับหนังเรื่องก่อนอย่าง ‘สิงสู่’ ดันไม่ใช่เพียงแต่ความคมคายที่ซ่อนไว้ แต่ยังเป็นปัญหาการเล่าเรื่องที่พูดง่าย ๆ คือทั้งสองเรื่องดูไม่สนุก ซึ่งเป็นจุดที่น่าแปลกใจในงานยุคหลังของวิศิษฏ์ที่มักเล่าเรื่องไม่ราบรื่นหรือสร้างอารมณ์ร่วมเท่าไรนัก การที่หนังมีทรงของหนังสยองขวัญที่มาพร้อมการหักมุม ท้ายที่สุดแล้วกลับกลายเป็นความล้มเหลวทั้งเรื่องสยองขวัญ และการหักมุมเอง การจะให้ไปถึงจุดคนคิดวิเคราะห์สัญญะที่ผู้สร้างต้องการโดยต้องทนทรมาน กับความไม่บันเทิงของหนัง จึงเป็นเรื่องที่ไม่ยุติธรรมกับคนดูนัก

ความล้มเหลวในแง่หนังสยองขวัญนั้น จริงแล้วในช่วงการสร้างปมของเรื่องต้องยอมรับว่าน่าสนใจทีเดียว และเป็นทั้งหมดที่ตัวอย่างหนังนำมาใช้ทำให้ดูน่าสนใจด้วย ประกอบกับการแสดงของนักแสดงทั้งรุ่นเด็กรุ่นใหญ่ ที่ถือว่าทำได้ดี โดยเฉพาะรุ่นใหญ่อย่าง สมภพ เบญจาทิกุล และทาริกา ธิดาทิตย์ ที่รับบทตากับยาย ที่สามารถส่งพลังการแสดงออกมาจนต้องหยุดตามองทุกครั้งได้อย่างดี ส่วน ปันปัน สุทัตตา อุดมศิลป์ เองในฐานะตัวเดินเรื่องหลัก ร่วมกับ แม็ค ณัฐพัชร์ นิมจิรวัฒน์ ในบทพิมและพัท หลานที่เพิ่งพบว่าแม่ตนเองประสบอุบัติเหตุโคม่า จนต้องมาอยู่อาศัยบ้านของตากับยายที่ไม่เคยได้พบมาก่อนในชีวิตและเพิ่งรู้ว่ายังมีชีวิตอยู่ ประกอบกับงานออกแบบศิลป์และการกำกับภาพที่ดูน่าสนใจก็เพียงพอกับวัตถุดิบตั้งต้นให้หนังยอดเยี่ยมมากแล้ว

ทว่าเมื่อหนังดำเนินไปจนรูบนผนังในเรื่องปรากฏตัวเป็นต้นไป หนังก็ลดระดับความขลังลงจากภาพต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นหลังรูที่ดูเป็นฉากประดิษฐ์เกินไป รวมถึงผีที่อยู่ในนั้นก็เป็นการแต่งหน้าที่ดูหลอกตา จนขาดความน่ากลัว พอประกอบกับซีจีที่หนังพยายามยัดเยียดใช้โดยไม่จำเป็น ซึ่งก็ไม่ได้ทำได้ดีนัก เพราะเอาเข้าจริงการใช้เทคนิคพิเศษแบบไม่พึ่งซีจีอาจดูน่ากลัวกว่าเสียด้วย ทำให้หนังลดระดับจากหนังสยองมีรสนิยมในช่วงแรกกลายเป็นละครเย็นหลังข่าวมากขึ้นเรื่อย ๆ ทุกขณะอย่างน่าเสียดาย

ความล้มเหลวในด้านการเป็นหนังหักมุม ก็เป็นปัจจัยสำคัญที่หนังดูไม่สนุกเพราะถึงฉากสยองจะไม่น่ากลัว แต่หากปริศนาตามชื่อเรื่องมันน่าสนใจก็ยังดึงคนดูให้ดูจนจบได้และบางทีอาจชอบหนังอยู่ไม่น้อย ทว่าหนังกลับเล่นกับปริศนาได้น่าผิดหวังเช่นกัน คำว่ารูหลอนที่พยายามเล่นคำกับทฤษฎีรูหนอน ก็ถูกเอามาอ้างแบบขอไปทีจนรู้สึกน่าเสียดาย การให้ดูเหตุการณ์เพื่อหลอกความเข้าใจของคนดู ต่อความจริงบางอย่างในครอบครัวของตัวละครก็เป็นอะไรที่เดาได้ไม่ยาก ถึงขนาดว่าครึ่งเรื่องเราก็แทบรู้แล้ว และมันน่าหงุดหงิดที่หนังตั้งใจทำให้ตัวละครดูคิดไม่ออก เหมือนว่าความลับนั้น ยังดำมืดอยู่ทั้งที่ความน่าสนใจความอยากรู้ต่าง ๆ สำหรับคนดูมันเหือดหายไม่เหลือแล้ว

และเมื่อมาถึงการเฉลยทุกอย่างจนหมดสิ้น มันก็ไม่ได้อัดหมัดหนักใส่คนดูได้อย่างที่คิด การแสดงของคนร้ายตัวจริงในช่วงหลังก็ออกแบบเสียจนกลายเป็นละครโทรทัศน์ ขาดความเป็นหนังไปหมดแล้ว และว่ากันตามตรงเอาที่ตัวหนังอย่างเดียวไม่นับพวกระหว่างบรรทัดของหนัง มันก็แทบไม่ได้เหลืออะไรทิ้งค้างคาไว้ในหัวเราเท่าไรเลย ทั้งที่จริงสาระต่าง ๆ ที่เป็นไอเดียสร้างหนังมานั้นมันดีมากทีเดียว เป็นอีกงานที่น่าเห็นใจนักแสดงและทีมงานสร้างที่พยายามแล้วก็คงแก้อะไรกับการเล่าเรื่องที่ไม่สนุกและไม่น่าเชื่อถือนี้ได้

เอาเป็นว่า The Whole Truth ปริศนารูหลอน เป็นหนังที่พยายามจะฉีกแนวออกมาในมุมมองที่ไม่ค่อยได้เห็นในหมู่หนังไทยสักเท่าไหร่ แต่ความพยายามนี้ถือว่ายังไม่ประสบสำเร็จเปี่ยมเลี่ยม เป็นความครึ่งๆ กลางๆ ที่ไม่ได้แย่แต่ก็ยังไม่ได้ดีเท่าที่ควร หนังที่สามารถดูได้สนุกเพลินๆ ตามการเล่าเรื่องแบบพยายามชวนให้ระทึก แต่หากว่าใครชอบหนังแนวสืบหาปมปริศนาความจริงก็น่าจะชอบเรื่องนี้พอได้อยู่

ประเภท: ระทึกขวัญ
ผู้กำกับ: วิศิษฏ์ ศาสนเที่ยง
นำแสดงโดย: สุทัตตา อุดมศิลป์, ณัฐพัชร์ นิมจิรวัฒน์, นิโคล เทริโอ, ทาริกา ธิดาทิพย์, สมภพ เบญจาทิกุล
ความยาว: 125 นาที

รีวิว Waiting for Rain (2021) หนังเกาหลีโรแมนติก ดราม่า อบอุ่นมากกก