พูดถึงตัวตลกกับวัฒนธรรมอเมริกัน เรื่องราวมันเริ่มจาก เด็กชายคนหนึ่งร้องโยเยกลางดึกบอกกับพ่อและแม่ว่า อยากให้ช่วยเอาตุ๊กตาตัวตลกออกจากห้องนอนไปที เพราะมันจ้องเขาทั้งคืนจนเขานอนไม่ได้ แต่ที่หลอนคือพ่อกับแม่เด็กต่างรู้ดีว่าในบ้านนี้ไม่มีตุ๊กตาอย่างที่ลูกชายเขาว่าแม้แต่ตัวเดียว หลังจากแจ้งตำรวจมาตรวจสอบในวันรุ่งขึ้น ก็ได้พบร่องรอยการงัดแงะบุกรุกเข้ามา ความหวาดผวาคนโรคจิตหรืออาชญากรทำให้ผู้คน เริ่มผูกเรื่องระหว่างตัวตลกและสิ่งชั่วร้ายเข้าด้วยกัน รีวิวหนังฝรั่ง

และนั่นคือต้นทางที่ สตีเฟน คิง นักเขียนนิยายสยองขวัญนำมาผูกเป็นเรื่องราวการเผชิญหน้ากับ “มัน” บางสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ในรูปลักษณ์ของตัวตลกชื่อ เพนนีไวส์ ที่จะมาล่อลวงเด็ก ๆ ไปกินทุก ๆ 27-30 ปี โดยกลุ่มเด็กมัธยมต้น 7 คนที่ต่างมีภูมิหลังต่างกัน และแต่ละรอยบาดแผลในใจของแต่ละคนก็คือ เชื้อไฟ อันดีที่เพนนีไวส์จะใช้เพื่อสร้างภาพลวงตาและคำลวงหลอกล่อให้เด็ก ๆ กลุ่มนี้ตกเป็นเหยื่ออันโภชนาของมัน ไม่ว่าจะเป็น บิลเด็กติดอ่างที่สูญเสียน้องชายชื่อจอร์จี้ไป เบนเด็กอ้วนที่ขาดพ่อ  เว็บดูหนังฟรี

เบฟเวลี่เด็กสาวคนเดียวของกลุ่มที่อยู่ในบ้านอันแสนเข้มงวด เอ็ดดี้ที่ร่างกายอ่อนแอ ริชชี่สุดแสนไฮเปอร์ แสตนลีย์ยิวผู้ปราดเปรื่อง และไมค์เด็กผิวสีที่เหยียดผิว คอหนังคงจะเห็นได้ว่าเรื่อง It นี้ กลายเป็นแรงบันดาลใจสำคัญให้ซีรีส์ยอดฮิตอย่าง Stranger Things และหนังสยองอีกหลาย ๆ เรื่อง และเช่นเดียวกันดูเหมือนคิงเองก็ได้อิทธิพลจากงานของ เฮช.พี. เลิฟคราฟท์ มาไม่มากก็น้อย จนมีคนนิยาม It ให้คนรุ่นนี้เข้าใจง่ายว่าคือ Stranger Things + Lovecraft นั่นเอง แต่จะให้ถูกจริง ๆ คือ It เป็นงานคลาสสิกที่ก่อเกิดแนวหนังเด็กเผชิญสิ่งสยองขวัญเรื่องต่าง ๆ ตามมาต่างหาก

IT เคยเป็นมินิซีรีส์ทางโทรทัศน์ในปี 1990 และยังคงรักษาความคลาสสิกให้กล่าวขวัญอยู่มาถึงปัจจุบัน เวลาผ่านไป 27 ปี ตามรอบที่เพนนีไวส์จะกลับมา ผู้กำกับสเปนอย่าง แอนเดรียส มัสเชียต ผู้สร้างชื่อมากับหนังสยองขวัญอย่าง Mama (2013)

จึงขอนำเรื่องราวและตัวละครเหล่านั้นกลับมาขึ้นจอเงินอีกครั้ง โดยคราวนี้เขาเลือกจะเล่าต่างจากฉบับทีวีและนิยายอยู่นิดหน่อย โดยมีการปรับเปลี่ยนภูมิหลังตัวละครเด็กหลาย ๆ ตัวให้กระชับและชัดเจนขึ้นกว่าเดิม อาจเพราะด้วยเวลาที่ไม่มากมายแบบมินิซีรีส์ แต่ก็ได้มาซึ่งโมงยามที่ไม่ต้องพักต้องผ่อนหลอนกันยาว ๆ แทน ซึ่งดีกว่าฉบับเดิมที่เยิ่นเย้อแฟลชแบ็กไม่จบไม่สิ้นด้วย (แต่ในบางแง่มุมฉบับเดิมก็ลงรายละเอียดตัวละครได้ลึกกว่า แต่ก็เป็นอะไรที่ต้องยอมแลกให้หนังมันจบในเวลา 2 ชั่วโมง 15 นาที)

การแคสติ้งที่โดดเด้งก็ช่วยให้หนังดูน่าเชื่อกว่าเดิมมากด้วย ที่น่าจับตาเลยคือ ตัวตลกเพนนีไวส์ที่ได้ บิลล์ สการ์สการ์ด มารับบทได้ถึงมาก บางทีเขาอาจเกิดมาเป็นตัวละครนี้เลยก็ว่าได้ อย่างฉากที่ผู้กำกับบอกว่าตามบทเพนนีไวส์ต้องทำตามองไปคนละด้านให้ดูสยดสยอง โดยแพลนเดิมคือจะใช้ซีจีช่วยในขั้นโพสต์ แต่บิลล์บอกผู้กำกับว่า เว็บดูหนัง

เขาทำได้ และนั่นจึงได้มาซึ่งฉากขนหัวลุกมากมายที่เพนนีไวส์ข่มขู่คนดูจนอยู่หมัด อีกคนที่อยากให้จับตามองเพราะโดดเด่นมากคือหญิงสาวหนึ่งเดียวของเรื่องอย่าง เบเวรี่ ที่ได้ โซเฟีย ลิลลิส มารับบท ซึ่งเล่นยากเพราะปมของตัวละครถูกขยายขึ้นจนหนักหนามาก และเธอต้องรับบทเป็นตัวละครที่ทุกคนคอยมอง เพราะเป็นหญิงหนึ่งเดียวของเรื่อง นี่ก็กดดันมาก แต่น้องเอาอยู่จริง ๆ เชื่อว่าสองคนนี้ล่ะที่อนาคตไกลแน่ ๆ ส่วนนักแสดงคนอื่น ๆ ไม่ใช่ว่าไม่ดี ถือว่าเล่นดีกว่าฉบับเดิมเกือบทุกตัวครับ เพียงแต่สองคนข้างต้นนั้นโดดจริง ๆ

รีวิว IT CHAPTER TWO โผล่จากนรก 1

สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไปอย่างชัดเจนเและดีมาก ๆ คือการที่หนังโปรดักชั่นดีมาก การคิดฉากหลอกหลอนก็ขยายขอบเขตได้กว้างไกลขึ้นเพราะเทคนิกต่าง ๆ ในยุคนี้สนับสนุนได้สบาย จะเป็นผีเละ ๆ ผีหัวขาด ฉากรังบอสที่เกินพ้นจินตนาการสมกับ คำประจำตัวของเพนนีไวส์ว่า จงลอยขึ้น ๆ ได้ดีจริง ๆ

และเพราะอยากจะหลอกหลอนอย่างไรก็ได้ มันจึงมีที่ทางให้กับการใช้สัญญะต่าง ๆ ในการบอกเล่าเรื่องราวมากขึ้น โดยที่บู้ทอัพจากเดิมแบบเห็นชัดเลยคือ สีของลูกโป่งจากเดิมที่เป็นสีเหลือง อันมีสัญะทางสีของฝรั่งคือ คำเตือนภัย ให้ระแวดระวัง (นึกถึงป้ายเตือนฝรั่งจะเป็นสีเหลือง หรือสายคาดกันที่เกิดเหตุก็จะเป็นสีเหลือง) แต่มาฉบับนี้ถูกปรับมาเป็นสีแดง ที่นอกจากมีสัญญะถึง อันตรายแบบไม่ใช่แค่การเตือนอีกต่อไปแล้ว

 ยังแทนถึงความหลงใหลอันเป็นสิ่งที่เพนนีไวส์ใช้หลอกให้ตัวละครหลงผิดอยู่บ่อยครั้ง นอกจากนี้ยังถูกใช้แทนถึงความสิ้นสุดของวัยเยาว์ โดยเฉพาะตัวละครหญิงสาวที่เริ่มมีประจำเดือนด้วย ซึ่งเหล่านี้คือธีมรองที่หลบซ่อนอยู่ในเรื่องตลอดเวลา ส่วนธีมว่าด้วยผู้ใหญ่ทำร้ายความบริสุทธิ์ของเด็ก และการเมินเฉยต่อภัยอันตรายของชาวเมือง ก็ถูกนำมาสะท้อนได้คมขึ้นมากครับ เพราะ It มันเป็นนิยายที่ว่าด้วยการลงโทษสังคมที่ปล่อยปละละเลยไม่สนใจเรื่องชาวบ้าน เช่นผู้ใหญ่ที่ไม่ช่วยกันสอดส่องคนแปลกหน้าหรือการเล่นซนของเด็ก ๆ จนเกิดกรณีเด็กหายหรือตายมากมายในสหรัฐมาแล้วนั่นเองครับ หนังใหม่

ด้วยสิ่งที่ว่ามา มันเลยเป็นคุณงามความดีมาก ๆ ที่ส่งให้หนังเรื่องนี้กลายเป็นหนังสยองขวัญที่มีครบรส ทั้งสยอง ให้แง่คิด ประเทืองปัญญา ขบขัน หวาดผวา รวมมาแบบคุ้มค่าทุกนาทีตลอด 2 ชั่วโมง ส่วนที่ติดใจอยากติงคงเป็นเพียงความโหดเหี้ยมที่มากขึ้นกว่าฉบับเดิม เพราะในฉบับใหม่นี้เราได้เห็นฉากการตายจริง ๆ อย่างโหด ในขณะที่ฉบับเก่าเลือกจะใช้เฟดดำเสียเป็นส่วนใหญ่ และเพราะด้วยเล่าผ่านมุมมองเด็ก ๆ ทั้งเรื่อง ทำให้หลายครั้งมันดูไร้เดียงสามากไปหน่อย คือน่าจะโหดไปได้อีกเยอะครับ หนังฟรี

แต่ตรงนี้ก็คิดว่าไม่แน่อาจจะถูกกั๊กไว้เพื่อภาคต่อมากกว่า เพราะหนังขึ้นว่าจบตอนที่ 1 แบบใบ้ว่ายังไงก็มีภาคตอนตัวละครโตขึ้นชัวร์ ๆ ซึ่งนอกจากจะใส่ความโหดได้เต็มเหยียดกว่าเดิมแล้วยังน่าจะช่วยตอบคำถามคาใจผู้ชมหลาย ๆ อย่างที่ยังไม่เฉลยพร้อมกันด้วย ส่วนตัวผมสารภาพว่าคิดผิดมาก ๆ ที่ไปดูเวอร์ชันเก่ามาก่อนทำให้เดาเรื่องได้ก่อนแล้วเลยเสียอรรถรสให้ตนเองไปพอสมควรครับ ก็แนะนำว่าไปดูของปี 2017 กับภาคต่อกันก่อนครับ ถ้ามีโอกาสค่อยไปหาฉบับเก่ามาดูเทียบจะอิ่มสุด แล้วจะรู้ว่าเวอร์ชัน 2017 นี่มันสุโค่ยสุด ๆ เลยครับ

หนังเล่าถึงเหตุการณ์ประหลาดในเมืองเดอรี่ คือมีเด็กหายและตายหลายคน จนในเมืองต้องมีการออกมาตรการเคอร์ฟิวส์ห้ามออกจากบ้านหลัง 1 ทุ่ม ตำรวจยังหาสาเหตุและตัวคนร้ายไม่ได้ แต่มีเด็กกลุ่มหนึ่งบอกว่ามีปิศาจหน้าตาคล้ายตัวตลกออกมาจับเด็กไปกิน จบสืบรู้ว่าปิศาจตัวนี้มีชื่อ เพนนี่ไวซ์ และทุก ๆ 27 ปี มันจะออกมาจากท่อระบายน้ำเพื่อจับเด็ก ๆ กิน และมันสามารถแปลงกายเป็นอะไรก็ได้

ในช่วงแรกของหนัง จะค่อย ๆ ถ่ายทอดช่วงวัยเด็กทั้ง 7 คนที่เป็นเพื่อนกันและได้ขนานนามว่าเป็นพวกขี้แพ้ การรวมตัวกันทำให้พวกเขามีพลังใจ ร่วมแรงร่วมใจกันช่วยป้องกันและสืบหาเจ้าปิศาจร้าย ในความคิดของผมไม่ได้คิดว่านี่เป็นหนังสยองขวัญอะไรเท่าไหร่มาก หนังอาจจะสื่อให้เด็กกลัวได้เพราะเป็นตัวตลกปิศาจ แต่ถ้ามองในมุมผู้ใหญ่ซึ่งไม่ได้เป็นเหยื่อของปิศาจนั่นก็เลยมองว่าหนังไม่ได้สยดสยองเท่าไหร่ แต่ถ้าเป็นเด็กก็อาจจะรู้สึกกลัวและสยดสยองกับภาพรวมของหนัง แต่มองว่าอาจจะเกิดจากความไม่ไหลลื่นของหนังที่ทำให้ผมรู้สึกไม่ได้กลัวคือเดี๋ยวดราม่า เดี๋ยวตลก เดี๋ยวก็ระทึกอีกแล้ว

แต่เมื่อถึงฉากระทึก หนังก็ทำออกมาได้ดีครับ ตื่นเต้นและน่าติดตามไม่น้อยเลย คือทำให้ระทึกและตกใจได้ในขณะนั้นจริง ๆ แต่ถ้าว่ากันที่ภาพรวมมันก็ยังไม่ได้สยองอะไรมากเท่านั้นเอง เพราะหนังมีการตัดสลับบทของอารมณ์หนัง คือกำลังตื่นเต้น น่ากลัว แล้วก็ตัดฉากไปที่เด็ก ๆ จนผมคิดว่าเป็นหนังหลอกเด็กมากกว่าจะเป็นหนังสยองขวัญ ทำให้นึกไปในช่วงเด็ก ๆ ที่ผมมักจะถูกแม่หลอกให้กลัวนั่นนี่โน่นจะได้ไม่ดื้อและไม่ออกไปซนในเวลากลางคืนครับ ดูหนังออนไลน์

ตัวตลกปิศาจที่เป็นMainหลักของเรื่อง และเป็นจุดศูนย์กลางความกลัวของเด็กในเรื่อง และด้วยความที่เจ้าปิศาจนี้สามารถแปลงกายเป็นอะไรก็ได้ที่เด็กหวาดกลัว หนังก็พยายามสอดแทรกว่า พวกเด็กที่กล้าหาญทั้ง 7 คนนั้น ต้องเจอความสยองในรูปแบบของที่ตัวเองกลัวไปก่อนเรื่อย ๆ จนสร้างภูมิคุ้มกันให้เด็ก ค่อย ๆ เข้าไปจัดการความกลัวที่เป็นต้นตอจริง ๆ นั่นก็คือการปรับจิตใจและพยายามมีความกล้าหาญมากขึ้น นี่เป็นสิ่งที่หนังอาจจะพยายามสื่อ ว่าความกลัวต่างหากที่กลืนกินเรา และความกล้านั้นจะช่วยให้ชนะปิศาจเพนนีไวซ์ได้

หนังไม่ได้ใส่จุดเชื่อมไปภาคสองเลย คงเป็นเพราะไม่ได้คาดคิดกับรายได้ที่จะเกิดขึ้น แต่หนังกลับเปิดตัวแรงเกินคาด และได้ทำสถิติใหม่โดยการเปิดตัวรายได้สูงสุดของเดือนกันยายน (ไม่ใช่ Summer) และมองว่าถ้าหนังมีพาร์ทถัดไปคงเป็นการเล่าเรื่องในช่วงโตของเด็ก ๆ เพราะเป็นเรื่องราว 27 ปีหลังจากนั้น ตามกำหนดที่เจ้าปิศาจเพนนีไวซ์จะโผล่ขึ้นมาอีกครั้งและมาปรากฎตัวในเมืองแห่งนี้ ดูหนังฟรี

1. คนขี้แพ้เมื่อรวมตัวกันก็กล้าหาญกว่าคนอื่น เหมือนเด็กทั้ง 7 ในเรื่องที่ถูกตราหน้าว่าเป็นพวกขี้แพ้ แต่เมื่อพวกเขารวมตัวกัน พวกเขาก็ไม่จำเป็นต้องกลัวอะไรอีกแล้ว เพราะขนาดปิศาจที่เด็ก ๆ หวาดกลัวพวกเขายังชนะได้

2. เอาชนะปิศาจด้วยความกล้า เพราะเจ้าปิศาจ เพนนีไวซ์ สามารถแปลงกลายเป็นทุกสิ่งที่เรากลัวได้ และการจะชนะปิศาจได้คือการกำจัดความกลัวออกไป เมื่อไม่มีความกลัวปิศาจเพนนีไวซ์ก็ไม่สามารถทำอะไรได้อีก

หนังก็ให้ความเพลิดเพลินในระดับหนึ่งเช่นกัน ให้ข้อคิดในหลาย ๆ อย่างแม้ว่าพล็อตเรื่องจะดูเหมือนไม่มีอะไรแต่ก็สร้างความลุ่นระทุกและตื่นเต้นได้ไม่น้อยเลย สำหรับผู้ใหญ่อาจจะไม่น่ากลัวมาก แต่กับเด็กนี่ไม่แน่จริง ๆ ครับ